نرگس قنبری؛ حمیدرضا آریانپور؛ رضوان صالحی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مشاورۀ راه‌حل‌محور بر امید شغلی دانش‌آموزان بود که به‌روش نیمه‌آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون‌ـ‌پس‌آزمون با گروه کنترل و مرحلۀ پیگیری انجام گرفت. جامعۀ آماری این پژوهش ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مشاورۀ راه‌حل‌محور بر امید شغلی دانش‌آموزان بود که به‌روش نیمه‌آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون‌ـ‌پس‌آزمون با گروه کنترل و مرحلۀ پیگیری انجام گرفت. جامعۀ آماری این پژوهش را کلیۀ دانش‌آموزان دختر دورۀ دوم متوسطۀ شهر مبارکه در سال تحصیلی 99-98 تشکیل دادند. تعداد نمونه 50 نفر بود که به‌روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و بدین‌منظور، 50 نفر از دانش‌آموزان دختر دورۀ دوم متوسطۀ یکی از مدارس این شهر که به‌صورت تصادفی انتخاب شد، پرسشنامۀ امید شغلی جانتونن و وترستون را تکمیل کردند. سپس 20 نفر از کسانی که نمرۀ کمتری در این پرسشنامه کسب کرده بودند، انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه 10نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 5 جلسۀ 1 ساعت و 45 دقیقه‌ای مشاورۀ راه‌حل‌محور دریافت کرد. پس از اتمام برنامۀ مشاوره‌ای از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد و به‌فاصلۀ 1 ماه پس از آن، پیگیری مربوطه انجام گرفت. برای تحلیل داده‌ها از میانگین و انحراف معیار و برای آزمون فرضیه‌ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد مشاورۀ راه‌حل‌محور سبب افزایش امید شغلی و مؤلفه‌های آن که شامل اهداف، گذرگاه و عاملیت است، شده است. باتوجه‌به نتایج این پژوهش می‌توان با طراحی، اجرا و کاربست مداخلات مبتنی‌بر مشاورۀ راه‌حل‌محور، امید شغلی دانش‌آموزان را بهبود بخشید و به هدف‌گزینی، انتخاب مسیر شغلی و افزایش احساس عاملیت شخصی آنها کمک کرد.
