راحله سبوحی؛ مریم السادات فاتحی زاده؛ احمد احمدی؛ عذرا اعتمادی
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر مشاوره بر مبنای رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهّد (ACT) بر بهبود اسنادهای ارتباطی زنان مراجعه‌کننده به فرهنگسراهای شهر اصفهان است. روش این تحقیق، نیمه‌تجربی است و از طرح پیش‌آزمون ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر مشاوره بر مبنای رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهّد (ACT) بر بهبود اسنادهای ارتباطی زنان مراجعه‌کننده به فرهنگسراهای شهر اصفهان است. روش این تحقیق، نیمه‌تجربی است و از طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه استفاده شد. جامعۀ آماری، زنان مراجعه‌کننده به فرهنگسراهای شهر اصفهان هستند. روش نمونه‌گیری خوشه‌ای است که از بین فرهنگسراهای شهر اصفهان، فرهنگسرای خانواده انتخاب شد. نمونه، 30 نفر از زنان داوطلب شرکت در دورۀ آموزشی هستند که به صورت در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. متغیّر وابسته در این پژوهش، اسنادهای ارتباطی است. متغیّر مستقل، مشاوره بر مبنای رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهّد است که در 10 جلسۀ مشاورۀ گروهی به گروه آزمایش ارائه شد. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ اسنادهای زناشویی فینچام و برادبوری (1992) است. داده‌ها با نرم‌افزار 19 SPSSتجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که مشاوره بر مبنای رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهّد بر اسناد زناشویی کلّی (P<0/01) و ابعاد آن یعنی اسناد باثبات و بی‌ثبات(P<0/01) ، اسناد کلّی و جزیی(P<0/01) و اسناد سزاوار سرزنش–گذشت(P<0/01) مؤثّر است، اما در ابعاد اسناد درونی و بیرونی به خود، اسناد درونی و بیرونی به همسر (05/0P>) و اسنادهای خودخواهانه و نوع‌دوستانه (05/0P>) و اسنادهای عمدی و غیرعمدی (05/0P>) مؤثّر نیست و تفاوت معنادار ایجاد نکرده است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که مشاورۀ مبتنی بر رویکرد پذیرش و تعهّد می‌تواند اسنادهای زناشویی زوجین را بهبود بخشد.
