افسانه منصوری جلیلیان؛ کامران یزدانبخش
چکیده
هدف این پژوهش، پیش‌بینی گرایش به سوء مصرف مواد مخدّر با استفاده از خودمتمایزسازی و فراشناخت است. به این منظور پرسشنامه‌های گرایش به اعتیاد (وید و همکاران، 1992)، خودمتمایزسازی (اسکورنوفرایدلندر، 1988) و ...
بیشتر
هدف این پژوهش، پیش‌بینی گرایش به سوء مصرف مواد مخدّر با استفاده از خودمتمایزسازی و فراشناخت است. به این منظور پرسشنامه‌های گرایش به اعتیاد (وید و همکاران، 1992)، خودمتمایزسازی (اسکورنوفرایدلندر، 1988) و باورهای فراشناختی (ولز و کاترایت - هاتون، 2004)، روی تعداد 288 (137 دختر، 151 پسر) دانشجوی دانشگاه رازی کرمانشاه اجرا شد. تحلیل یافتهها نشان داد که نمرۀ کلّ خودمتمایزسازی (R=-0/11) پیشبینیکنندۀ گرایش به سوء مصرف مواد مخدّر در دانشجویان است. تحلیل رگرسیون گام به گام به تفکیک خرده مقیاسهای فراشناخت نشان داد که از بین 5 مؤلّفۀ موجود، باورهای مثبت دربارۀ نگرانی (R=0/36)، اطمینان شناختی(R=0/25) و خودآگاهی شناختی (R=0/31)، پیشبینیکنندۀ گرایش به سوء مصرف مواد مخدّر است. کنترلناپذیری فکر (R=0/26) و نیاز به کنترل فکر (R=0/30) پیشبینیکنندۀ گرایش به سوء مصرف این مواد نبودند. بر اساس یافتههای ذکرشده به نظر میرسد دانشجویانی که خودمتمایزسازی پایانی دارند گرایش به سوء مصرف این مواد در آنها بالاتر است. از سوی دیگر دانشجویانی که با نقص در فرآیندهای شناختی روبهرو هستند، بیشتر احتمال دارد به اعتیاد گرایش پیدا کنند.
