شیرین زینالی؛ محمدعلی مظاهری؛ کارینه طهماسیان؛ منصوره سادات صادقی
چکیده
در مداخلات مشکلات غذاخوردن، باید مؤلّفه‌های مربوط به مادر و کودک را در نظر گرفت. یکی از این مؤلّفه‌ها تنیدگی مادر و کودک است. هدف مطالعۀ حاضر، بررسی تأثیر آموزش مادران در زمینۀ مشکلات غذاخوردن کودک بر ...
بیشتر
در مداخلات مشکلات غذاخوردن، باید مؤلّفه‌های مربوط به مادر و کودک را در نظر گرفت. یکی از این مؤلّفه‌ها تنیدگی مادر و کودک است. هدف مطالعۀ حاضر، بررسی تأثیر آموزش مادران در زمینۀ مشکلات غذاخوردن کودک بر درمان این مشکلات و کاهش تنیدگی مادر - کودکان مورد مطالعه است. 34 مادر که کودکانشان مشکلات خوردن داشتند با روش غیراحتمالی در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند (16 نفر گروه آزمایش و 18 نفر گروه کنترل). در این مطالعۀ شبه آزمایشی، آزمودنی‌های گروه آزمایش و کنترل در سه مرحلۀ پیش‌آزمون (قبل از مداخله)، پس‌آزمون (پس از تمام‌شدن جلسات آموزشی) و پیگیری (22 روز پس از تمام‌شدن جلسات آموزشی) از طریق پرسشنامۀ تنیدگی والدین (PSI) و مشکلات غذاخوردن ارزیابی شدند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مادران در زمینۀ مشکلات خوردن، مشکل غذاخوردن کودکان گروه آزمایش را در پس‌آزمون (004/0=p) و پیگیری (001/0=p) به‌طور معناداری کاهش می‌دهد (004/0=p). همچنین این آموزش، تنیدگی کلّی (001/0=p)، تنیدگی مؤلّفۀ والد (001/0=p) و مؤلّفۀ کودک (05/0=p) را در پس‌آزمون به‌طور معناداری کاهش می‌دهد. همچنین این آموزش، تنیدگی کلّی (001/0=p)، تنیدگی مؤلّفۀ والد (001/0=p) و مؤلّفۀ کودک (05/0=p) را در مرحلۀ پیگیری 22 روزه نیز کاهش می‌دهد. بنابراین آموزش در زمینۀ مشکلات خوردن از میزان این مشکلات و همچنین تنیدگی مادر و کودک می‌کاهد. دربارۀ مشکلات غذاخوردن، مؤلّفۀ مادر و کودک اهمّیت فراوانی دارد و یابد به این مؤلّفه‌ها توجّه کرد.
