حمید کاظمی؛ سلمان قربانی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر درمان فراشناختی بر حافظة کاذب افراد مبتلا به اختلال استرس پس از یک سانحه بود. این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون انجام شد. جامعة آماری آن همة جانبازان ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر درمان فراشناختی بر حافظة کاذب افراد مبتلا به اختلال استرس پس از یک سانحه بود. این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون انجام شد. جامعة آماری آن همة جانبازان مبتلا به تشخیص PTSD مراجعهکننده به مراکز شهر اصفهان و شهرستان نجفآباد بودند. از بین آنها تعداد 30 بیمار مبتلا به PTSD بهصورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و بهطور تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل قرار داده شدند (هر گروه 15 نفر). آزمودنیها در هر گروه قبل و پس از درمان بهوسیلة پرسشنامههای اطلاعات جمعیتشناختی و آزمون حافظة کاذب رودیگر و مک درموت آزمایش شدند. هشت جلسة درمان گروهی فراشناختی روی گروه آزمایش انجام شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد گروه آزمایش در مرحلة پس‌آزمون، بهبودی معناداری در حافظة کاذب یافتند (05/0P<)؛ ولی تفاوت معناداری در مؤلفة یادآوری کاذب مشاهده نشد. با توجه به یافتههای این پژوهش مبنی بر تأثیر درمان فراشناختی بر بهبود کاذب، از این درمان برای بهبود این متغیرها در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه استفاده میشود.
