مجتبی ندری؛ مسعود صادقی؛ فاطمه رضایی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل سبب‌شناسی اختلال اضطراب اجتماعی براساس مؤلفه‌های طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و تروماهای کودکی با نقش واسطه‌ای راهبرد مقابلۀ هیجان‌مدار بود. طرح پژوهش، همبستگی و به‌شیوۀ ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل سبب‌شناسی اختلال اضطراب اجتماعی براساس مؤلفه‌های طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و تروماهای کودکی با نقش واسطه‌ای راهبرد مقابلۀ هیجان‌مدار بود. طرح پژوهش، همبستگی و به‌شیوۀ معادلات ساختاری بود. جامعۀ آماری پژوهش کلیۀ دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران در سال تحصیلی 1401-1400 بودند که به‌روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. تعداد 306 نفر که در پرسشنامۀ اضطراب اجتماعی کانور نمرۀ بالای 40 را به دست آورده بودند، به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های طرح‌وارۀ ناسازگار اولیۀ یانگ (1991)، پرسشنامۀ تجارب آسیب‌زای محمدخانی (2003)، پرسشنامه راهبردهای مقابله‌ای اندلر و پارکر (1990) و پرسشنامۀ اضطراب اجتماعی کانور (2000) استفاده شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS19 و AMOS24 استفاده شد. نتایج نشان داد داده‌های پژوهش با مدل فرضی پژوهش برازش مطلوبی دارد. متغیرهای پیش‌بین طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و تروماهای کودکی به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم با میانجی‌گری راهبرد مقابلۀ هیجان‌مدار بر اختلال اضطراب اجتماعی تأثیر معنادار داشتند (01/0 >p). همچنین، راهبرد مقابلۀ هیجان‌مدار بر اختلال اضطراب اجتماعی تأثیر مستقیم داشت (01/0 >p). نتایج پژوهش حاکی از آن است که طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و آسیب‌های دوران کودکی می‌توانند پیش‌بین‌های قوی اختلال اضطراب اجتماعی باشند و در این میان، راهبرد مقابلۀ هیجان‌مدار به‌عنوان متغیر میانجی، بخشی از فرایند اثرگذاری در شکل‌گیری نشانه‌های اضطراب اجتماعی است. برگزاری کارگاه‌های آموزشی درزمینۀ متغیرهای پژوهش توصیه می‌شود و همچنین، مداخلات درمانی باید به این عوامل بپردازند.
