شیرین پولادی؛ محمد مهدی حسن شاهی؛ محمد ربیعی؛ ناصر باقری
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر درمان یکپارچۀ فراتشخیصی بر بهبود مشکلات رفتاری درونی‌سازی‌شده، تنظیم هیجان و همدلی کودکان دچار اختلالات اضطرابی انجام شد. پژوهش حاضر یک طرح آزمایشی تک‌موردی از نوع ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر درمان یکپارچۀ فراتشخیصی بر بهبود مشکلات رفتاری درونی‌سازی‌شده، تنظیم هیجان و همدلی کودکان دچار اختلالات اضطرابی انجام شد. پژوهش حاضر یک طرح آزمایشی تک‌موردی از نوع طرح خط پایۀ چندگانه با 3 آزمودنی متفاوت (8، 9 و 10 سال) بود که طی 15 جلسۀ درمانی و دو دورۀ پیگیری 2ماهه اجرا شد. داده‌ها با استفاده از روش‌های ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی تجزیه‌وتحلیل شدند. ابزارهای استفاده‌شده شامل سیاهۀ رفتاری کودک (فرم والدین)، چک‌لیست تنظیم هیجان و پرسشنامۀ همدلی گریفیث بود. نتایج درمان یکپارچۀ فراتشخیصی نشان داد هر سه کودک مبتلا به اختلالات اضطرابی، در طی درمان و پس از درمان، کاهش درخورِ‌ملاحظه‌ای در نمرات سیاهۀ رفتاری کودک، تنظیم هیجان و همدلی نشان دادند و دستاوردهای درمانی در دو دورۀ 2ماهۀ پیگیری حفظ شد. یافته‌ها حاکی‌از اثربخشی درمان یکپارچۀ فراتشخیصی در نمرات زیرمقیاس‌های مشکلات رفتاری درونی‌سازی‌شده در سیاهۀ رفتاری کودک، زیرمقیاس‌های تنظیم هیجان و زیرمقیاس‌های همدلی، در کودکان دچار اختلالات اضطرابی بود. طبق یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه‌گیری کرد که درمان یکپارچۀ فراتشخیصی در بهبود مشکلات رفتاری درونی‌سازی‌شده، تنظیم هیجان و توانایی همدلی کودکان دچار اختلالات اضطرابی اثربخش است و براین‌اساس استفاده از این روش به متخصصان این حوزۀ درمانی توصیه می‌شود.
