سید سینا صفری موسوی؛ مسعود صادقی؛ محمدعلی سپهوندی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی ویژگیهای روان‌سنجی پرسشنامۀ ذهنیسازی دیمیتریویچ و همکاران (2017) در جمعیت ایرانی بود. پژوهش حاضر کمّی و از نوع غیرآزمایشی بود. نمونۀ پژوهش حاضر را 333 نفر از دانشجویان دانشگاه ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی ویژگیهای روان‌سنجی پرسشنامۀ ذهنیسازی دیمیتریویچ و همکاران (2017) در جمعیت ایرانی بود. پژوهش حاضر کمّی و از نوع غیرآزمایشی بود. نمونۀ پژوهش حاضر را 333 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر الشتر تشکیل میدادند که به‌روش نمونه‌گیری دردَسترس از رشتههای مختلف انتخاب شدند و به پرسشنامههای ذهنیسازی، سبک دلبستگی، شناخت اجتماعی و ذهنآگاهی پاسخ دادند. برای تحلیل دادهها از آلفای کرونباخ، روایی واگرا و همگرا و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. آلفای کرونباخ برای نمرۀ کل و سه مؤلفۀ آن بین 73/0 تا 86/0 بود که نشان‌دهندۀ پایایی مطلوب این پرسشنامه است. یافتههای تحلیل عاملی تأییدی نشان داد این مقیاس در جامعۀ ایرانی دارای سه مؤلفه است و شاخصهای برازش مدل و بارهای عاملی از میزان مطلوبی برخوردار بودند. ذهنیسازی و مؤلفههای آن با ذهنآگاهی، سبک دلبستگی ایمن و شناخت اجتماعیْ همبستگی مثبت دارند که حاکی از روایی همگرای مطلوب این پرسشنامه است و با سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی رابطۀ منفی داشتند که بیانگر روایی واگرای مطلوب این پرسشنامه است. به‌طورکلی نسخۀ فارسی پرسشنامۀ ذهنیسازی از ویژگیهای روان‌سنجی مناسبی برای کاربرد در پژوهشهای روانشناختی در جامعۀ ایرانی برخوردار است.
