سالار فرامرزی؛ سعید عباسی؛ مرضیه غلامی؛ رویا سادات وهابی؛ ابوالفضل پور صدوقی
چکیده
اختلال طیف اتیسم نوعی اختلال رشدی عصبی است؛ بهطوریکه این اختلال با آسیب شدید در تعاملات اجتماعی، مهارتهای ارتباطی ضعیف و رفتارهای کلیشهای مشخص میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تمرینات ...
بیشتر
اختلال طیف اتیسم نوعی اختلال رشدی عصبی است؛ بهطوریکه این اختلال با آسیب شدید در تعاملات اجتماعی، مهارتهای ارتباطی ضعیف و رفتارهای کلیشهای مشخص میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تمرینات یکپارچگی حسی بر تعاملات اجتماعی و رفتارهای کلیشهای کودکان با اختلال طیف اتیسم انجام گرفت. بدینمنظور، طرح نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمونـپسآزمون با گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. جامعۀ آماری پژوهش شامل دانشآموزان 5 تا 12سالۀ دارای اختلال طیف اتیسم شهر اراک، در سال تحصیلی 1398-1397 بود. با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند 26 نفر از آنان انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 13 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش 12جلسه [انفرادی]، سه روز در هفته و هر جلسه 45 دقیقه، مداخلۀ یکپارچگی حسی را دریافت کردند؛ درحالیکه گروه کنترل مداخلهای را دریافت نکردند. برای جمعآوری دادهها، قبل و بعد از مداخله از مقیاس تجدیدنظرشدۀ رفتارهای تکراری (بادفیش و سیمونز؛ پارکر و لوئیز، 2000) و پرسشنامۀ تعامل اجتماعی (کادژو و همکاران، 2004) استفاده شد و دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره توسط نرمافزار SPSS 25 تجزیهوتحلیل شد. یافتههای پژوهش نشان داد بعد از مداخله تفاوت معناداری در نمرۀ رفتارهای کلیشهای (001/0) و تعاملات اجتماعی (015/0) دو گروه مشاهده شد. درمجموع، مشخص شد تمرینات یکپارچگی حسی، باعث کاهش رفتارهای کلیشهای و بهبود تعاملات اجتماعی میشود؛ بنابراین، پیشنهاد میشود تمرینات یکپارچگی حسی برای بهبود تعاملات اجتماعی و کاهش رفتارهای کلیشهای کودکان با اختلال طیف اتیسم استفاده شود.