روح الله کرمی بلداجی؛ اقبال زارعی؛ سید رضا فلاح چای؛ مریم صادقی فرد
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان ودیعه‌های انسانی(HGT) بر کاهش اضطراب، افسردگی و باورهای غیرمنطقی زنان مطلقه است. روش پژوهش حاضر نیمه‌تجربی ازنوع پیش‌آزمون‌ـ‌پس‌آزمون، با گروه کنترل به‌همراهِ ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان ودیعه‌های انسانی(HGT) بر کاهش اضطراب، افسردگی و باورهای غیرمنطقی زنان مطلقه است. روش پژوهش حاضر نیمه‌تجربی ازنوع پیش‌آزمون‌ـ‌پس‌آزمون، با گروه کنترل به‌همراهِ آزمون پیگیری است. جامعۀ آماری این پژوهش شامل همۀ زنان مطلقۀ شهر شهرکرد می‌شود. نمونۀ مدنظر، 30 نفر از زنان مطلقه هستند که به‌شیوۀ نمونه‌گیری دردَسترس ازطریق مراجعه به دادگاه‌های خانواده، مراکز مشاوره و یا با مراجعه به خانۀ سلامت انتخاب شده‌اند و به‌صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه قرار گرفته‌اند. درمان HGT طی 7 جلسۀ هفتگی انجام شده است. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامۀ اضطراب بک (1990)، پرسشنامۀ افسردگی بک (1978) و پرسشنامۀ عقاید غیرمنطقی جونز (1967) استفاده شده است. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شده است. نتایج آزمون تحلیل واریانس مکرر نشان داد درمان ودیعه‌های انسانی(HGT) بر میزان اضطراب (87/30 = F ، 001/.P<)، افسردگی (38/22 = F ، 001/.P<) و عقاید غیرمنطقی (02/2323 = F ، 001/.P<) زنان مطلقه تأثیرگذار است و توانست افسردگی، اضطراب و افکار غیرمنطقی آنان را به‌طورِ معنی‌داری کاهش دهد. همچنین، نتایج آزمون بونفرونی نشان داد اثر درمانی ودیعه‌های انسانی(HGT) بعد از چهار ماه حفظ شده است. از مجموعۀ یافته‌های مطالعۀ حاضر، چنین برمی‌آید که درمان HGT ازطریق تمرکز بر تغییر قالب‌های ذهنی و تأکید بر منابع ذاتی توانست اضطراب، افسردگی و باورهای غیرمنطقی زنان مطلقه را کاهش دهد.
