امید مقامی؛ راضیه ایزدی؛ سمیه جابری
چکیده
با‌توجه به مشکلات و‌پیامدهای روز‌افزون اعتیاد از‌جمله طلاق و لزوم مداخله و‌آموزش در‌این باره، این پژوهش به‌بررسی تاثیرآموزش مهارت-های رفتار‌درمانی دیالکتیکی بر شرم، انعطاف پذیری شناختی و سازگاری ...
بیشتر
با‌توجه به مشکلات و‌پیامدهای روز‌افزون اعتیاد از‌جمله طلاق و لزوم مداخله و‌آموزش در‌این باره، این پژوهش به‌بررسی تاثیرآموزش مهارت-های رفتار‌درمانی دیالکتیکی بر شرم، انعطاف پذیری شناختی و سازگاری زناشویی زنان دارای همسرمعتاد در حال ترک پرداخت. بدین منظور‌از بین زنان حاضر‌درگروه‌های خانواده‌های نار-آنان(NAR-ANAN) در‌سطح شهر اصفهان 30 نفر از آنان که شرایط ورود به پژوهش را داشتند به شیوه دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو‌گروه کنترل و‌آزمایش گمارده شدند. این افراد 2مرتبه(پیش‌و‌پس از مداخله)به‌پرسشنامه های شرم(کوهن و همکاران، 2010)، سازگاری‌زناشویی(اسپانیر، 1979) و‌انعطاف پذیری شناختی(دنیس و-وندروال،2010) پاسخ دادند.سپس افراد گروه‌آزمایش 14جلسه آموزش مرتبط بامهارت های رفتار درمانی دیالکتیکی را هفته‌ای یکبار‌به‌مدت90دقیقه دریافت نمودند،اما‌افراد گروه کنترل مداخله‌ای را‌دریافت نکردند.در‌نهایت داده‌های‌حاصل‌با‌روش تحلیل کواریانس چند-متغیره به‌وسیله نرم افزارSPSS-22 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان دادآموزش مهارت های رفتار‌درمانی‌دیالکتیکی به‌شیوه‌گروهی‌بر میزان شرم‌و‌سازگاری زناشویی گروه آزمایش درمقایسه با‌گروه کنترل موثر بوده است (01/0>P)، اما بر میزان انعطاف پذیری شناختی آنان نسبت به گروه کنترل‌اثری نداشته‌است (05/0<P). نتایج‌حاصل نشان می‌دهد که‌آموزش مهارت‌های‌رفتار درمانی دیالکتیکی به‌شیوه گروهی می-تواند از میزان شرم زنان دارای همسر معتاد‌درحال‌ترک بکاهد و‌‌موجب افزایش سازگاری زناشویی آنان گردد.
