اصغر جعفری؛ هانیه رحمانی؛ مجتبی امیری مجد
چکیده
پژوهش حاضر برای پیش‌بینی قضاوت اخلاقی دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی عادی و تیزهوش بر اساس ارزش‌های شخصی - خانوادگی و خودپنداره انجام شد. روش پژوهش همبستگی است. 50 دانش‌آموز از مدارس ابتدایی عادی به ...
بیشتر
پژوهش حاضر برای پیش‌بینی قضاوت اخلاقی دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی عادی و تیزهوش بر اساس ارزش‌های شخصی - خانوادگی و خودپنداره انجام شد. روش پژوهش همبستگی است. 50 دانش‌آموز از مدارس ابتدایی عادی به روش تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای و 50 دانش آموز از مدارس ابتدایی تیزهوش به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های ارزش‌های شخصی - خانوادگی، خودپنداره و قضاوت اخلاقی، جمع‌آوری و با ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و zفیشر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که ارزش‌های شخصی - خانوادگی و خودپنداره، قضاوت اخلاقی دانش‌آموزان مدارس‌تیزهوش و ارزش‌های مذهبی، مردمی، اقتصادی و دانش می‌توانند قضاوت اخلاقی دانش‌آموزان تیزهوش را به‌طور معناداری پیش‌بینی کنند (01/0>P). ارزش‌های شخصی - خانوادگی و خودپنداره نمی‌توانند قضاوت اخلاقی دانش‌آموزان مدارس عادی را به‌طور معناداری پیش‌بینی کنند. همچنین نتایج نشان داد که همبستگی ارزش‌های شخصی - خانوادگی و خودپنداره با قضاوت اخلاقی بین دانش‌آموزان مدارس تیزهوش و عادی متفاوت است. نتایج، شواهدی را پیشنهاد می‌کند که ارزش‌های شخصی - خانوادگی در قضاوت اخلاقی دانش‌آموزان تیزهوش تأثیر دارند. بنابراین برای تغییر و اصلاح قضاوت اخلاقی و بهبود فرایند تحوّل استدلال اخلاقی در دانش‌آموزان 12 تا 13 سال، لازم است به کارآمدسازی عملکرد خانواده به‌ویژه ارزش‌ها توجّه شود.
